Rozdział 16. ; 33

Perspektywa Liam'a.

Odkąd Niall poszedł na randkę my z chłopakami nic innego nie robiliśmy jak gapienie się w ekran telewizora. Znudziło mi się to nic nierobienie więc postanowiłem, że zadzwonię do Sam i dowiem się czy już są w domu. Wyciągnąłem telefon z kieszeni spodni i wybrałem numer siostry. Czekałem parę sygnałów lecz nikt nie odbierał. Pomyślałem, że pewnie nie słyszy albo coś więc dałem se spokój.

 - Nie odbiera. - Zakomunikowałem reszcie.

 - Pewnie są zajęci sobą. - Lokers uśmiechnął się.

 - Temu to tylko jedno w głowie. - Odezwał się Zayn i dał mu kuksańca w bok.

 - A ty to niby lepszy? - Harry spojrzał na mulata, a ten odpowiedział mu tylko wrogim spojrzeniem na co chłopak zakończył temat.

Kolejny raz wróciliśmy do oglądania jakiegoś durnego programu i zajadania się słodyczami.

 - Chłopcy, a może tak dla odmiany ruszylibyście swoje „cztery litery” i poszli np. pograć w piłkę? - Powiedziała pani Anne, która właśnie weszła do pokoju.

 - Eee.. tam mamo, nam się nie chce. - Odpowiedział Harry.

 - Nie kłóć się ze mną, wychodzić na dwór i to w tej chwili! - Powiedział podniesionym głosem.

 - Dobra już idziemy. - Oznajmił i podnieśliśmy się z miejsca. Szczerze mówiąc to nawet miałem ochotę pograć, gdyż dawno tego nie robiłem. Wyszliśmy przed dom Hazzy i zaczęliśmy „kulać” piłkę. Po kolei każdy z nas odstawiał jakieś popisy i chwalił się umiejętnościami. Graliśmy tak do czasu kiedy przed domem nie zaparkował Niall samochodem. Blondas wyszedł z niego i pokierował się w naszą stronę.

 - I jak było? - Zayn spytał.

 - Świetnie.

 - To co jakiś taki przygnębiony? - Zapytałam się gdy wyczytałem to z jego twarzy.

 - No, bo już nie będę mógł się z nią więcej spotkać. - Posmutniał.

 - To od czego jest skype i sms'y? - Tym razem głos zabrał Harry.

 - Dobrze wiesz, że to nie to samo. - Blondynowi jeszcze bardziej zrzedła mina i udał się do domu, a my za nim. Było gdzieś około 21.00 więc poszliśmy zjeść kolację, odświeżyć się i spać, bo jutro czekała nas pobudka o 7.00.

Perspektywa Niall'a.

Następnego dnia rano niechętnie zwinąłem się z łóżka. Pierwsze o czym pomyślałem to wczorajsze spotkanie z Van, tak strasznie nie chciałem jechać w trasę, wolałbym wykorzystać ten czas do zbliżenia się do niej. Coraz bardziej bałem się samego siebie, nic innego nie robiłem jak rozmyślanie o pięknej blondynce, która niemożliwie zawładnęła moim sercem. Najwidoczniej trafiła mnie strzała amora. Przeczesałem włosy rękoma i poszedłem do łazienki, umyłem zęby i ubrałem luźną koszulkę i dresy. Gotowy zszedłem do kuchni gdzie siedział już Liam i pił sok.

 - Hej. - Przywitałem się z nim. Ten kiwnął tylko głową, a ja już „nurkowałem” w lodówce. Zrobiłem sobie parę kanapek, a Liam w tym czasie poszedł obudzić Harrego i Zayn'a. Pani Anne też już w tym czasie zdążyła wstać i przygotować śniadanie. Gotowi i najedzeni zaczęliśmy powoli się zbierać, wszystkie walizki wpakowaliśmy do busa, który w międzyczasie zdążył przyjechać i nastąpił czas na pożegnania. Wszyscy po kolei wyściskaliśmy mamę loczka czego nie mogliśmy zrobić z jego ojczymem, gdyż był w pracy. Po życzeniu nam szczęścia i dodaniu otuchy przez panią Anne wsiedliśmy do busa i ruszyliśmy do szpitala, bo chcieliśmy pożegnać się z Gemmą. Nasz kierowca zaparkował przed budynkiem,a my szybkim krokiem skierowaliśmy się do szpitala tak aby żadna z fanek nas nie dostrzegła, ponieważ nie mieliśmy już czasu na rozdawanie autografów itd. Wszyscy wparowaliśmy do sali gdzie była Gem, dziewczyna o dziwno już nie spała, lecz czytała jakąś książkę.

 - Hej. - Przywitaliśmy się i przytuliliśmy dziewczynę.

 - I już mnie zostawiacie? - Udała obrażoną.

 - Spokojnie będziesz przecież mogła oglądać nas w necie. - Harry poklepał ją po ramieniu i strzelił smila.

 - A gdzie Lou?

 - Z Sam. - Udzieliłem odpowiedzi.

 - Czyli jednak mu się udało? - Gemma dopytywał dalej.

 - No tak. - Potwierdził loczek.

 - Harry czas! - Liam zaczął pukać palcem w zegarek, który znajdował się na jego ręce.

 - A no tak, na nas już niestety czas. - Ogłosił Harry i podszedł do siostry by ja przytulić. Wszyscy po kolei poszliśmy w jego ślady.

 - Szybko zdrowiej. - Powiedział Zayn kiedy już wychodziliśmy.

 - Dzięki, powodzenia. - Pomachała nam, a my kolejny raz musieliśmy szybko opuścić szpital.

Kiedy wszyscy siedzieli już na swoich miejscach ja wyjąłem ze swojej podręcznej torby laptopa i paczkę żelek. Odpaliłem kompa i kiedy automatycznie załączył mi się skype z ciekawości postanowiłem sprawdzić czy Van jest już dostępna i ku mojemu zdziwieniu tak też było. Wziąłem głęboki oddech i w końcu odważyłem się wcisnąć zielony przycisk, już po chwili dało się słyszeć jej głos.

 - Hej. - Odezwała się.

 - Cześć. - Pomachałem do kamerki.

 - Co robisz?

 - Teraz to aktualnie jestem w drodze do domu i jem żelki.

 - Smacznego.

 - Dzięki, włącz kamerkę. - Poprosiłem ją.

 - Nie bo jestem nieogarnięta i wątpię, że chciałbyś to oglądać.

 - Przestań ty zawsze pięknie wyglądasz, no nie daj się prosić.

 - Dobra, jak tam chcesz. - Uległa i już po chwili widziałem ją na ekranie komputera. Wyglądała pięknie tylko po prostu miała związane włosy w koczka i zero makijażu.

 - To co wy robicie w tym busie? - Przerwała ciszę, która trwała jakąś minutę.

 - A więc Zayn jak zwykle śpi, Liam słucha muzyki, a Harry to właściwie nie robi nic. - Wyjaśniłem rozglądając się po aucie.

 - Co Harry? - Loczek wydarł się i już po chwili siedział obok mnie.

 - Nic, Vanessa chciała wiedzieć co robicie.

 - Aaa... Vanessa, ta o której bez przerwy gadasz i nie możesz przy tym wysiedzieć na jednym miejscu? - Po tych słowach zdzieliłem Hazzie z całej siły w łeb i poczułem jak moja twarz oblewa się gorącym rumieńcem ze wstydu.

 - Ała.!! - Zadarł się budząc przy tym Zayn'a.

 - Widzę, że macie tam wesoło. - Dziewczyna zaśmiała się.

 - Taaa.., ciekawe dla kogo. - Odezwałem się i zmroziłem loczka spojrzeniem.

 - Vanessa szykuj się! - Usłyszałem damski głos dochodzący gdzieś z pokoju Van, a po chwili ujrzałem bardzo ładną brunetkę o długich włosach.

 - W sam raz dla Harrego. - Pomyślałem.

 - Chłopacy to jest moja przyjaciółka Melody.

 - Hej jestem Niall. - Przywitałem się z nią. Skierowałem swój wzrok na loczka, który wpatrywał się w monitor z otwartą gębą. Szturchnąłem go. - Styes może byś się przedstawił.

 - A tak, mam... ma-am na imię Ha-arry. - Lokers zaczął się jąkać jak jakiś niedorozwój, natychmiastowo zareagowałem śmiechem co udzieliło się również Van. Harry siedział tak i gapił się w dziewczynę jak jakiś nienormalny, chyba naprawdę mu się spodobała ale nigdy bym nie pomyślał, że odbierze mu mowę.

 - Sorry chłopacy ale umówiłam się z Melody na zakupy i muszę się jeszcze uszykować. Niall jak tylko będziesz mógł to śmiało dzwoń.

 - Dobra, bawcie się dobrze. Pa.

 - Pa. - Rozłączyła się i spojrzałem na Hazzę, którego wzrok utkwiony był w jeden punkt.

 - Uuu.. czyżbyś się zakochał?

 - Tak. - Uśmiechnął się. Ja zareagowałem na to śmiechem i zabrałem się za jedzenie batona. Czekały nas jeszcze 3 godziny drogi, a ja nie miałem pojęcia co moglibyśmy porobić więc postanowiłem poruszyć temat trasy.

 - A więc co będziemy robić w Europie? - Zapytałem pozostałą trójkę.

 - Yyy.. dawać koncerty? - Zapytał Harry.

 - No to chyba oczywiste głupcze ale chodzi mi poza tym.

 - Może jakieś imprezy? - Kolejny raz zaproponował loczek.

 - O tak, dużo imprez.!! - Zayn zaczął dziwnie wywijać rękoma.

 - Ej, DJ Malik weź się uspokój. - Liam się zaśmiał.

 - W sumie to dawno nigdzie nie wychodziliśmy. - Potwierdziłem.

 - Wy już tak nie planujcie, najważniejsze są koncerty i fani.

 - Wiemy Daddy, daj na luz. Znajdź sobie jakąś laskę, bo świrujesz.

 - Bardzo śmieszne Hary, jak jesteś taki mądry to czemu sam sobie kogoś nie znajdziesz?

 - Harry już ma kogoś na oku. - Zaśmiałem się.

 - Kogo? Kogo? - Pytał Zayn.

 - Melody, przyjaciółkę Van.

 - Już przestańcie, ona po prostu jest bardzo ładna, a poza tym to ja nawet jej nie znam.

 - Kiedyś jeszcze na pewno ją poznasz, a teraz powiedźcie mi lepiej co takiego będziemy omawiać na spotkaniu z Paul'em. - Zapytałem.

 - Chyba będzie gadał jakie miasta po kolei będziemy odwiedzać. - Odpowiedział Zayn.

 - No coś tak takiego gadał. - Potwierdził Liam.

 - Dobra chłopaki nie wiem jak wy ale ja się idę zdrzemnąć na te 2 godzinki. - Zakomunikowałem.

 - Ok. - Przytaknęli i zajęli się swoimi czynnościami, a ja w tym czasie wygodnie usadowiłem się na fotelu i już po chwili odpłynąłem do krainy snów.

____________________________________________

No to mamy kolejny rozdzialik. ; ))

Szczerze mówiąc nie jestem z niego zadowolona, wyszedł taki przeciętny.

Ocenę zostawiam wam. ; ))

Chciałam bardzo podziękować za tyle wejść i komentarzy, jesteście wielcy.♥♥

Jak zauważyliście pojawiła się nowa bohaterka:

Melody Parker.

ur. 15 stycznia 1994r.

Najlepsza przyjaciółka Vanessy, z którą wychowała się w domu dziecka.

Dziewczyna ma trudny charakter i do poznawania nowych osób zachowuje duży dystans.

Mel kocha imprezy i słuchać rock'a.

Mam nadzieję, że wszystkim spodobała się nowa bohaterka. ; ]]

Jeszcze raz dziękuję za wszystkie komentarze i pozdrawiam.♥♥