Rozdział 24.

Kiedy byliśmy już wykąpani położyliśmy się w łóżku i czekaliśmy na kolację, którą Louis zamówił . Po około 15 minutach posiłek znajdował się już przed nami.

 - Oj tak, kolacja do łóżka. - Lou pokiwał z uznaniem głową.

 - Nie przyzwyczajaj się, bo ja na pewno nie będę cię tak rozpieszczać.

 - Wiem, wiem. Za to ja będę ci tak umilał wieczory. - Pocałował mnie w policzek.

Po spożytym posiłku wygodnie ułożyliśmy się na łóżku i wtuliliśmy w siebie. Kiedy tylko przymknęłam oczy poczułam warki Louis'a na mojej szyi.

 - Loui nie możemy. Wiesz, że Paul nie karze. - Upomniałam go.

 - A co mnie Paul obchodzi? Jesteśmy dorośli i możemy robić co chcemy, a zresztą powiedział „żadnego sex'u w busie” o hotelu nic nie wspomniał. - Spojrzał na mnie z triumfalną miną i powrócił do składania pocałunków. Stwierdziłam, że nie ma sensu dalej się opierać więc odchyliłam głowę dając Boo większy dostęp do mojej szyi. W niektórych miejscach Lou mocniej muskał moją skórę tworząc na niej małe malinki. Z każdą chwilą mój oddech stawał się szybszy, a ciało zalewała fala gorąca. Lou nie chcąc dłużej czekać usiadł na mnie okrakiem i obsypywał kolejnymi pocałunkami. Kiedy brunet dorwał się do koszulki po pokoju rozniosło się gwałtowne pukanie.

 - Kurwa. Mam ich w dupie. - Louis przeklął pod nosem, ale zignorował pukanie do drzwi. Już zaczął coraz wyżej podciągać moją koszulkę lecz dźwięki narastały z każdą sekundą.

Jeżeli to któryś z chłopaków przysięgam, że zabiję! - Tommo wściekły ześlizgnął się z łóżka aby otworzyć drzwi.

 - Czego?!! - Wydarł się kiedy tylko złapał za klamkę.

 - Dobry wieczór Louis, bardzo ładnie mnie witasz. - Usłyszałam głos Paul'a dochodzący z hotelowego korytarza.

 - Ooo.. Paul, hej. Co chcesz? - Zapytał zmieszany Lou, drapiąc się po karku.

 - Chciałem sprawdzić tylko co robicie. - Wychylił swoją głowę zza futryny drzwi i zmierzył mnie wzrokiem. Posłałam mu sztuczny uśmiech i pomachałam. - Mam nadzieję, że nic nieprzyzwoitego. - Dodał.

 - Paul daj już spokój, jesteśmy przecież dorośli. - Louis wyraźnie się zirytował.

 - Wiem, ale i tak muszę was pilnować.

 - Dobra idź sobie. Wkurzasz mnie ostatnio wiesz? - Boo zaczął go wyganiać.

 - Dobra już sobie idę Tomlinson. - Uśmiechnął się i opuścił nasz pokój.

Louis szybko zatrzasnął po nim drzwi i wrócił do łóżka natomiast ja już leżałam na drugim boku z zamkniętymi powiekami.

 - Ten człowiek na serio kiedyś wyprowadzi mnie z równowagi. - Lou zaczął się bulwersować. - Zawsze musi nam przerywać. Mam nadzieję, że już nie wróci. - Przysunął się do mnie i delikatnie zsunął koszulkę z mojego ramienia aby złożyć na nim pocałunek. Chłopak nie widząc mojej reakcji po kilku takich gestach oderwał się ode mnie i spojrzał na mnie przez ramię.

 - Sami śpisz? - Postanowiłam to zignorować. - No nie udawaj. - Zaczął marudzić.

 - Daj mi spokój Lou, zmęczona jestem. - Odezwałam się do niego po jakimś czasie.

 - No, ale mieliśmy dokończyć.

 - Kiedy indziej, idź spać. - Wtuliłam się mocniej w kołdrę.

 - Ale jesteś. - Obrażony obrócił się na drugi bok.

 - Nie bądź zły, po prostu nie mam dzisiaj ochoty.

 - Z Zayn'em to jakoś zawsze miałaś ochotę.

 - Słucham? Jesteś okropny, nie odzywaj się do mnie w ogóle.

 - To się nie odzywaj, dobranoc.

 - Pierdol się. - Krzyknęłam w jego stronę i wściekła zacisnęłam pościel w pięści. Takiego czegoś po Tomlinson'ie bym się nie spodziewała. Odsunęłam się od niego jak najdalej i wkrótce zasnęłam z niezbyt dobrym humorem. 

____________________________________________

No hej kochani. ; **

Tak jak obiecywałam rozdział pojawił się po tygodniu. ; )

Wiem, że nie jest tak długi jak byście chcieli, ale teraz rozdziały będą się pojawiać właśnie takiej długości.

Jeżeli chodzi o komentarze to nie jestem za bardzo zadowolona. ;'( Mam nadzieję, że pod tym postem pojawi się ich więcej.

Strasznie dziękuję moim czytelnikom, że wg. tu jesteście. ♥

Jeżeli chcielibyście o coś popytać to zapraszam na mojego aska. 

Całuję i do następnego. ; D